Miesiąc: styczeń 2020

Czym zastąpić chleb?

czym zastąpić chleb

Większość z nas nie wyobraża sobie życia bez chleba, chrupiące pieczywo gości codziennie na polskich stołach i jest obowiązkowym składnikiem menu. Bombardowani kolejnymi dietami często gubimy się w żywieniowych nowinkach. Zastawiamy się, czy pieczywo jest nam potrzebne i co jeść zamiast chleba?

czym zastąpić chleb

Czy chleb jest potrzebny w diecie?

Przetwory zbożowe przez lata uznawane były za podstawę zbilansowanej diety. Jedzeniową bazą każdego Polaka był chleb, który stanowił podstawowy składnik w żywieniowej piramidzie. Jednak obecne schematy, które są wyznacznikiem zdrowego stylu życia, u podstaw piramidy stawiają aktywność fizyczną, na którą powinniśmy poświęcić około 45 minut każdego dnia. Produkty zbożowe znajdują się na trzecim poziomie, przed nimi chlubne miejsce zajmują warzywa i owoce.

Wbrew opiniom, które ferują zwolennicy całkowitej eliminacji pieczywa z diety, nie należy się go całkiem pozbywać z talerza. Ilość i rodzaj spożywanego chleba powinien zostać dopasowany indywidualnie do naszej gospodarki hormonalnej oraz schorzeń, z którymi się borykamy.

Dobrze jeśli zdrowa dieta zawiera chleb pełnoziarnisty, jest zdecydowanie lepszą alternatywą niż białe pieczywo. Chleb pszenny warto zastąpić chlebem żytnim, chlebem razowym lub chlebem orkiszowym, zawierają zdecydowanie więcej błonnika pokarmowego, białka i składników mineralnych.

Co jeść zamiast chleba?

Ograniczając spożycie chleba trzeba wziąć pod uwagę, z jakich przyczyn pozbywamy się go z diety. Jeżeli musimy zrezygnować z glutenu, warto poszukać bezglutenowej alternatywy dla chleba w postaci tzw. chleba oopsie, który powstaje na bezie serka homogenizowanego oraz jajek. W diecie bezglutenowej chleb możemy zastąpić kaszą ryżową, kaszą gryczaną, kaszą jaglaną, ryżem, komosą ryżową bądź amarantusem.

co jeść zamiast chleba

Zamiast tradycyjnych kanapek z chleba możemy sięgnąć po chleb paleo, który powstaje w oparciu o mąkę kokosową i jajka lub warzywa w połączeniu z jajkami. Klasyczny chleb możemy zastąpić również chlebem Ezechiela robionym na bazie nasion roślin strączkowych, orkiszu oraz jęczmienia.

Dobrym rozwiązaniem jest też kukurydziana tortilla lub podpłomyki z batatów. Kanapki ze słodkich ziemniaków możemy posmarować warzywną pastą oraz posypać szczypiorkiem.

Kilka pomysłów na alternatywę dla pieczywa

Zamiast chleba warto sięgać po sałatę rzymską, z której można przyrządzić zdrowe cheeseburgery. Wystarczy mięso i ser zawinąć w liście sałaty i w ten sposób bez bułki zyskujemy pyszną kanapkę. Pieczywo mogą zastąpić również plastry grillowanego bakłażana, z których warto przyrządzać kanapki, tosty lub zapiekanki. Bakłażan w takiej wersji idealnie komponuje się łososiem oraz serem.

Alternatywą dla pieczywa na talerzu jest gotowana soczewica, gotowane na twardo jajka lub ciemny ryż w asyście warzyw różnego rodzaju. Wielbiciele sushi wiedzą, że w używane do ich ulubionego dania nori wraps z wodorostów można zawinąć praktycznie wszystko wedle smaku i uznania.

Czym zajmuje się radca prawny, a czym adwokat?

radca prawny a adwokat

Wśród prawniczych profesji zarówno zawód radcy prawnego, jak i adwokata cieszy się sporym zainteresowaniem, te dwa tytuły niosą ze sobą prestiż i poważanie. Zakres uprawnień radcy prawnego i adwokata nieco się różni, inne są też podstawy prawne regulujące spektrum ich obowiązków. Czym zajmuje się radca prawny, a czym adwokat?

radca prawny a adwokat

Radca prawny – czym się zajmuje?

Społeczna świadomość dotycząca zawodu radcy prawnego jest jeszcze nadal stosunkowo niska. To profesja, która powstała w Polsce w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia i wykorzystywana była w obsłudze prawnej państwowych przedsiębiorstw. Do dziś często mylimy ten zawód z doradcą, który może jedynie udzielać porad prawnych.

Jednak poszukując prawnika, który oferuje szeroki zakres usług w przedmiocie świadczenia pomocy prawnej, sporządzaniu opinii prawnych, udzielaniu porad i konsultacji możemy śmiało skierować kroki do kancelarii radcy prawnego. W myśl obowiązujących przepisów ustawy o radcach prawnych może on również m.in. opracowywać projekty aktów prawnych oraz występować przed organami administracji publicznej i sądami w roli pełnomocnika lub obrońcy. Radca prawny może przejmować obsługę prawną zarówno osób prywatnych, przedsiębiorców, czy instytucji.

Co jest rolą adwokata?

Profesja adwokata potocznie nazywana jest obrońcą sądowym, ponieważ kojarzona jest najczęściej z rolą pełnomocnika w sprawach karnych. Jednak zakres uprawnień i obowiązków adwokata jest zdecydowanie bardziej rozległy, jak w przypadku radcy prawnego adwokat świadczy szeroki katalog usług dotyczących pomocy prawnej.

adwokat - jaki zakres uprawnień

Do adwokata możemy się zgłosić po poradę prawną, zlecić mu kompleksową obsługę prawną prowadzonej działalności gospodarczej, kiedy potrzebujemy pomocy i reprezentacji w sprawach z zakresu prawa pracy, czy w sprawach na gruncie rodzinnym. Zawód adwokata daje szerokie możliwości świadczenia usług praktycznie w każdej dziedzinie prawa, adwokat może nas reprezentować przed sądami wszystkich instancji.

Radca prawny a adwokat – jakie różnice?

Zawód adwokata i radcy prawnego to pokrewne profesje, w obecnym stanie prawnym różnice pomiędzy tymi zawodami są niewielkie. Obecne regulacje prawne dają radcom prawnym i adwokatom podobny zakres działania.

Warto jednak wiedzieć, że jeszcze do 2015 roku radca prawny miał zdecydowanie węższy katalog uprawnień, nie mógł bowiem podjąć się reprezentacji swojego klienta w roli obrońcy w sprawach o podłożu karnym i karnoskarbowym. Po nowelizacji przepisów w dniu 1 lipca 2015 roku zarówno radca prawny, jak i wcześniej adwokat mogą bronić praw klienta w postępowaniu karnym i karnoskarbowym. Radca prawny nie może jednak pozostawać w stosunku pracy.

Zasada nie dotyczy adwokata, ponieważ z założenia nie może on pozostawać zatrudniony, prowadzi działalność wyłącznie w swoim imieniu. Natomiast radca prawny może prowadzić swoją działalność oraz, w ramach swoich uprawnień i obowiązków, może podejmować pracę.

Jakie są metody rozwiązywania konfliktów?

Krzyczący mężczyzna

Świat składa się z ludzi o różnych poglądach, innych potrzebach, przekonaniach oraz zachowaniach. Mogą być one przyczynami wielu nieporozumień i w najgorszym razie konfliktów. Co wtedy zrobić? Jak powinno się zachować, aby wyjść z danej sytuacji obronną ręką? O tym opowiemy poniżej.

Unikanie

To najczęściej stosowana technika mająca na celu, zapobiegnięciu rozwojowi zaistniałego konfliktu. Przeważnie jest skuteczna, ponieważ postawa okazującą zobojętnienie pozwala na „odroczenie” konfliktu. Metoda ta nie jest motywowana ani tchórzostwem, ani brakiem inicjatywy do podjęcia innych działań. Konflikty i nieporozumienia wyczerpują w człowieku wiele pokładów energii nerwów, dlatego często przychodzi taki moment, kiedy już nie ma siły walczyć i po prostu odpuszcza. W takich sytuacjach można nabrać sił lub zdystansować się do danego problemu.

Kompromis

To wspólne szukanie złotego środka, który pozwoli na zakończenie sporu. Jest to wbrew pozorom trudna sztuka polegająca na znajdowaniu rozwiązania korzystnego dla obu stron. Często wymaga zrezygnowania z pewnych kwestii dla ogólnego dobra. Dlatego, aby w tym kompromisie nikt nie został potraktowany nie równo, rezygnować można tylko z rzeczy naprawdę nieistotnych i mało ważnych. W żadnym wypadku nie można odpuszczać ze spraw ważnych dla którejś ze stron. To tylko pozornie daje poczucie, że konflikt został zażegnany a w rzeczywistości, został tylko z wierzchu przysypany.

Współpraca

Polega przede wszystkim na partnerstwie, na skupianiu się na tym co łączy obie strony. Współpraca polega na wypracowaniu obopólnej korzyści. Jednak nie będzie ona możliwa, jeśli nie potrafimy ze sobą współpracować. Współpraca nigdy nie należała do najłatwiejszych zadań, ponieważ wymaga od innych zrozumienia, chęci wysłuchania, zaangażowania, tolerancji, empatii i przede wszystkim, chęci osiągnięcia zamierzonego celu razem, a nie w pojedynkę. Dlatego tak ważne jest, aby, jak najwięcej rozmawiać i mówić głośno o problemach i napotykanych trudnościach.

Skłócona para

Walka

W najgorszym razie, kiedy zawiodą wszystkie inne metody, niestety, ale trzeba zawalczyć o swoje. Czasem tej walki się nie uniknie. Można próbować, jednak życie lubi za nas decydować i prędzej czy później, stawia nas w sytuacji, w której musimy się bronić. To, jaką będzie miała formę, zależy od indywidualnego przypadku. Można walczyć zaciekle, wykorzystując wszelkie możliwe chwyty. Niektórzy walczą nieczysto, niektórzy słabiej. Dlatego podejmując się walki, należy najpierw odpowiedzieć przed samym sobą, kim jest nasz przeciwnik i z jaką osobą mamy do czynienia? To pozwoli przygotować odpowiednią strategię tak, aby wyjść z tej walki, jak najmniej poturbowanym.

Zgoda

A może warto pomyśleć o zawieszeniu broni i po prostu się pogodzić? Pójście na tzw. ugodę nie oznacza żadnej słabości lub że ktoś „wymięka”. Tak naprawdę, bardzo ważne jest to, kto pierwszy wyciąga rękę na zgodę. Kto jest na tyle rozumny, że wie, w którym momencie należy przerwać konflikt, przyznać się do swoich błędów i przewinień, przeprosić i spróbować na nowo się dogadać? To naprawdę niezwykle istotna kwestia.

Czym wyczyścić fugi?

Szare płytki na tarasie

Kto z nas lubi czyścić fugi? Oczywiście nikt, bo szorowanie fug milimetr po milimetrze to praca długotrwała, mozolna i bardzo męcząca. Jednak istnieją sposoby, które pozwalają na dokładne i szybkie wyczyszczenie fug z brudu czy pleśni. W poniższym artykule podpowiadamy, jak skutecznie czyścić fugi domowymi sposobami.

Płyn do WC

Sprawdzonym sposobem na szybkie i dokładne czyszczenie fug, jest użycie środka do mycia i dezynfekcji WC. Oczywiście nie lejemy go bezpośrednio na fugę, tylko robimy z niego wodny roztwór. Do miski wlewamy pół litra wody i tyle samo środka do toalety. Aby rozprowadzać otrzymany roztwór na fugi, użyjemy w tym celu szczoteczki do zębów.

Moczymy ją w misce i szybkimi ruchami czyścimy przerwy między płytkami, uważając, aby nie pochlapać ściany oraz reszty podłogi. Czyszczenie należy przeprowadzać w rękawiczkach, ponieważ takie roztwór może bardzo zniszczyć dłonie. Koniecznie trzeba zadbać o wentylację w pomieszczeniu, gdyż po zakończonym zadaniu, w powietrzu będą unosić się drażniące opary.

Proszek do pieczenia

Zaskoczeni? Właśnie tak, proszek do pieczenia, świetnie się sprawdza podczas czyszczenia fug. Należy go rozprowadzić wzdłuż zmoczonych wcześniej fug i pozostawić do jego rozpuszczenia. Trwa to około pół godziny do godziny maksymalnie. Po upływie tego czasu proszek trzeba zmyć przy użyciu wilgotnej gąbki lub ściereczki. Potem można umyć całą podłogę. Proszek do pieczenia daje bardzo dobry efekt, gdyż usuwa wszelkie osady z rdzy, tłuste naloty, kamień czy inne uporczywe i trudne w myciu plamy. Efekt można wzmocnić, przecierając fugi dodatkowo szczoteczką do zębów.

Pasta do zębów

Pasta do zębów również dobrze się sprawdzi w tym zadaniu. Wystarczy wycisnąć pastę wzdłuż fugi i pozostawić na kilkanaście minut. Potem należy ja zmyć letnią wodą. Można użyć do tego płynu do naczyń. Efekt czyszczenia jest widoczny od razu.

Można także zrobić własną pastę do czyszczenia fug. Wystarczy zmieszać sodę oczyszczoną z octem i wodą, dokładnie w proporcjach 100 ml wody na 100 ml octu i do tego opakowanie sody oczyszczonej. Taki roztwór rozprowadzamy na całej długości fug i pozostawić na 40 minut do całkowitego wyschnięcia. Potem zmywamy fugi letnią wodą, może być z dodatkiem płynu do naczyń dla wzmocnienia efektu czyszczenia. Taki roztwór bardzo dobrze radzi sobie z wszelkimi zabrudzeniami w postaci kamienia, rdzy, tłustego nalotu czy suchych zabrudzeń. Skutecznie usuwa także pleśń i zabija groźne bakterie.

Sok z cytryny

Sokiem z cytryny można czyścić fugi o jasnym kolorze. Skutecznie je wybieli. Nie nadaje się jednak do usuwania trudnych zabrudzeń. Poradzi sobie za to z osadem z kamienia i śladami rdzy. Wystarczy wyciśnięty sok wylać na fugi i odczekać około 10 minut. Na koniec wycieramy wszystko wilgotną ściereczką, która nie pozostawi żadnych kłaczków ani niteczek.

Preparaty chemiczne

Dla tych, którzy nie chcą się bawić w samodzielne sporządzanie roztworów do czyszczenia fug, istnieją specjalne preparaty właśnie do czyszczenia fug. Są to środku do usuwania zabrudzeń z silikonu, jakim wypełniane są przerwy między kafelkami. Są bezpieczne dla wszelkiego rodzaju powierzchni. Wystarczy nałożyć środek miejscowo na zaatakowane brudem lub pleśnią punkty i pozostawić na maksymalnie 30 minut, po czym zetrzeć ściereczką. Takie preparaty oprócz właściwości czyszczących, pozostawiają również warstwę ochronną przed tworzeniem się kolejnych warstw kurzu, brudu czy pleśni.

Jak leczyć depresję?

Płacząca kobieta

Jest to problem, o którym wszyscy wiedzą, ale mało się o nim mówi. To duży błąd, bo nie tylko może dotknąć każdego, proces leczenia jest długi i trudny, co może być katastrofalne w skutkach. O tym, czym jest depresja, jakie są jej objawy i metody leczenia, opowiemy w poniższym artykule.

Depresja – objawy

Depresja to zaburzenie psychiczne, które wymaga specjalistycznego leczenia. Objawy utrzymują się przez dłuższy czas, co jest cechą charakterystyczną depresji. Jest źródłem ciągłego niepokoju, przygnębienie oraz jego wpływ na codzienne życie. Osoby z depresją stale odczuwają smutek, który z dnia na dzień zwiększa swoje rozmiary. Może mieć on konkretne podłoże, ale nie musi. W dzisiejszych czasach człowiek ciągle za czymś goni. Żyje w ciągłym biegu, stresie, nie ma czasu dla siebie, rodziny, a jego codzienność staje się jednakowa, szara i bezbarwna. Wówczas traci energię i motywację do wykonywania najprostszych czynności. Dotychczasowe ambicje i plany przestają mieć jakiekolwiek znaczenie. Osoby zmagające się z depresją, bardzo szybko zasypiają, lecz budzą się wcześnie i nie spieszą się ze wstawaniem.

Mężczyzna z kartką w ręce

Depresja – leczenie

Najpopularniejszą formą leczenia terapii jest połączenie farmakoterapii i psychoterapii. Obecnie stosuje się trzy rodzaje terapii:

  • Terapia poznawcza

Koncentruje się na zmianie myślenia osoby dotkniętej depresją. Najczęściej towarzyszy jej poczucie, że jest niekochana, niepotrzebna, boją się zaufać innym, gdyż każdego posądzają o złe zamiary, nawet swoich najbliższych. Mają obniżone poczucie własnej wartości. Terapeucie w tym zakresie pracują nad tym, aby zmienić u chorego ten negatywny i destrukcyjny tok myślenia i sposobu postrzegania własnej osoby. Podczas terapii pacjentowi stara się wytłumaczyć, że najważniejsze tu i teraz, a nie to, co było czy ma się stać.

  • Terapia behawioralna

Skupia się na zachowaniu pacjenta i jego zmiany. W tym wypadku, osoby zmagające się z depresją często płaczą, towarzysza im napady lęku, paniki oraz cierpią na bezsenność. Pacjenci uczą się zatem monitorować swój nastrój oraz zwiększyć aktywność. Terapeuci przeważnie proszą, aby zapisywali, co robili danego dnia i jakie towarzyszyły im przy tym uczucia. Pozwala to wyeliminować z ich życia te czynności lub ludzi, którzy wywołują w nich nieprzyjemne uczucia. Do najpopularniejszych technik, które mają na celu niesienie odprężenia zarówno fizycznego, jak i psychicznego, są różne techniki relaksacji. Do należy do nich praca nad oddechem, która ma na celu jego wyrównanie poprzez oddychanie przeponowe i zatrzymanie złych myśli podczas napadu lęku czy bezsenności. Technika behawioralna pozwala także na ekspozycję, to znaczy pacjent może opowiedzieć terapeucie o dręczącym go problemie i towarzyszących mu emocjach.

  • Terapia interpersonalna

Dotyczy problemów interpersonalnych, czyli dotyka trudności w komunikacji z rodziną, najbliższymi osobami, znajomymi, pracodawcą itp. To forma terapii mówionej, podczas której terapeuta skupia się na zagadnienia ważnych dla osób zmagających się z depresją jak żałoba, samotność itp. Podczas terapii pacjent musi odpowiedzieć sobie na pytanie, dlaczego znalazł się w takiej sytuacji, co miało na to wpływ, gdzie popełnił błąd itp. To swoista burza mózgów.

Istnieją również inne sposoby leczenia depresji jak zalecenie stosownych leków antydepresyjnych czy, w skrajnych przypadkach, elektrowstrząsów. Jest to jednak tzw. ostateczna ostateczność.

Na czym polegają badania prenatalne?

Kobieta w zaawansowanej ciąży

Każda ciężarna kobieta, chce mieć pewność co do tego, że jej dziecko urodzi się zdrowe. Badania prenatalne pozwalają jej przekonać się, czy dziecko prawidłowo się rozwija i w razie ewentualnych odchyleń od normy, podjąć odpowiednie kroki. Jak wyglądają badania prenatalne? Na czym polegają i kiedy należy je wykonać? O tym powiemy w poniższym artykule.

Badania prenatalne – co to?

Jest to nieinwazyjne badanie polegające na sprawdzeniu stężenia beta hCH i białka PAPP-A. To pozwala lekarzowi ocenić czy występuje ryzyko wystąpienia chorób przewlekłych. Badanie przeprowadzane jest między 10 a 14 tygodniem ciąży.

Badanie to pozwala kobiecie w ciąży, zwłaszcza w wielu powyżej 35 roku życia na sprawdzenie, czy z dzieckiem jest wszystko w porządku. Cała diagnostyka pozwala na ocenienie stanu zdrowia dziecka na etapie życia płodowego. Pomagają na wcześniejsze rozpoznanie wad wrodzonych i chorób genetycznych na długo przed porodem. Dzięki temu przyszli rodzice mogą psychicznie oraz fizycznie (leki, sprzęt medyczny), przygotować się na narodziny dziecka, które będzie wymagało specjalnej i wzmożonej opieki.

Dzięki badaniom prenatalnym możliwe jest wcześniejsze zdiagnozowanie takich chorób jak:

  • zespół Downa,
  • zespól Edwardsa,
  • zespół Turnera,
  • zespół Patau,
  • hemofilia,
  • mukowiscydoza,
  • dystrofia mięśniowa Duchenne’a,
  • przepuklina pępowinowa,
  • obojnactwo,
  • wady serca,
  • wady układu moczowego,
  • anemia.

Badanie prenatalne, w zależności od danego przypadku, dzieli się na inwazyjne lub nieinwazyjne. Inwazyjne wykonuje się tylko i wyłącznie w uzasadnionych przypadkach ze względu na podwyższone ryzyko poronienia.

Badanie prenatalne – kiedy?

Badanie nie jest obowiązkowe, lecz każda kobieta w ciąży powinna poddawać się takim badaniom, zważywszy na wymienione powyżej choroby, które pozwalają wykryć. Badania powinny zostać przeprowadzone w sytuacji kiedy:

  • wiek matki przekracza 35 lat,
  • występowania w rodzinie chorób genetycznych,
  • w przypadku wcześniejszych porodów, jeśli dziecko urodziło się z wadą wrodzoną lub z chorobą genetyczną,
  • niepokojące wyniki USG oraz innych badań przeprowadzonych w trakcie ciąży.

W przypadku zaistnienia wskazań medycznych do przeprowadzenia tego typu badań mogą być one refundowane ze środków NFZ. Jeśli kobieta znajduje się poza grupą ryzyka, wówczas za badanie musi zapłacić z własnej kieszeni.

Ciężarna na wizycie u lekarza

Badanie prenatalne – jak wygląda USG?

Takie badanie wykonywane jest za pomocą głowicy przezbrzusznej. W przypadku znacznej otyłości matki wykonuje się je przezpochwowo. Przed rozpoczęciem badania, na brzuch nakładany jest specjalny żel, który zwiększa przepływ ultradźwięków. W trakcie snu na ekranie monitora przyszli rodzice mogą bardzo odkładnie zobaczyć, jak wygląda ich maleństwo. Obraz jest niezwykle precyzyjny, pozwala obejrzeć dziecko dosłownie z każdej strony, posłuchać bicia serduszka i zobaczyć jak kształtuje się twarz, jak rośnie mieszek na skórze itp. Jest to moment wręcz magiczny, zwłaszcza dla tych rodziców, którzy długo czekali na wymarzoną pociechę.